Πολλοί πιστεύουν ότι οι καφενέδες δεν παράγουν πολιτισμό και ότι είναι τόπος χαμένου χρόνου! Και όμως!
Ως συνταξιούχος πλέον ανακάλυψα ότι οι καφενέδες που συχνάζω είναι τόπος πληροφόρησης και έρευνας για εμένα.
Ακούω και διαβάζω ότι κατά τους αρχαίους χρόνους το νερό θεωρούνταν ιερή και μαγική δύναμη με θεραπευτικές και αναγεννητικές ιδιότητες. Οι παλαιότεροι το αποκαλούσαν νερό της ζωής ,αθάνατο νερό, πηγή νεότητας…
Το νερό της Πέτρας στο Κακοπέρατο της Λέρου.
Σε φιλοσοφικές αναζητήσεις διαβάζουμε ότι ο Θαλής ο Μιλήσιος ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητος αναφέρει ότι όλα προέρχονται από το νερό… «Αρχήν των πάντων απεφήνατο το ύδωρ».
Σήμερα ένας φίλος αναμεσά σε άλλα, με ρώτησε εάν έχω πάει και εάν έχω δει ο νερό της Πέτρας στο Κακοπέρατο ! Σκέφτηκα λοιπόν ότι ίσως θα θέλατε να έρθετε μαζί μου νοητά στην ξεχασμένη πηγή.
Θα ξεκινήσουμε μαζί από την βόρια μεριά του κόλπου FERACO, που πολύ αργότερα μετονομάστηκε κόλπος της Γούρνας, θα περάσουμε από τα άγνωστα για τους περισσότερους από εμάς ημικυκλικά « Κτιστά χωράφια», με τις πανέμορφες μυστήριες κόκκινες πέτρες που λαμπυρίζουν στο φως του ήλιου!
Σε αυτήν την περιοχή βρίσκονται τα δυο αρχαιά καμίνια καθώς και τα πελεκητά από ανθρώπινα χέρια λιμάνια μιας άλλης εποχής! Κατηφορίζοντας θα συναντήσουμε την όμορφη Βαγιά και την εκκλησιά του Αϊ Νικόλα. Περνάμε βορειότερα προς το Κακοπέρατο, που δεν είναι άλλο από ένα δύσβατο, στενό και επικίνδυνο μονοπάτι .
Εκεί συνοδοιπόρε μου θα δούμε μαζί την εγκατάλειψη αυτής της πηγής που δυστυχώς δεν είναι και η μόνη στο νησί της Λέρου.
Ως Έλληνες θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι κατά τον 5ο αιώνα Π.Χ, στην δημοκρατική Αθήνα το αξίωμα του επιμελητή κρηνών ήταν ιδιαίτερα σημαντικό! Ανάμεσα σε εκείνους που εκλέχθηκαν σε αυτό το υπέρτατο αξίωμα ήταν και ο ίδιος ο Θεμιστοκλής. Οι δε δαπάνες για την ύδρευση των ιερών και για την κατασκευή υδρευτικών έργων, περιλαμβανόταν στα ετήσια κονδύλια των πόλεων.
Όμως όλα αυτά συνέβαιναν τότε, σήμερα δυστυχώς βλέπουμε την εγκατάλειψη όλων αυτών των πηγών που μας έδωσε απλόχερα σε αυτό το νησί η φύση.
Αδιάψευστος μάρτυρας της σημερινής εγκατάλειψης είναι πάντα ο φωτογραφικός φακός που κατά καιρούς συνοδεύουν τα γραφόμενα μου. Μια πηγή η οποία επι χρόνια ξεδίψαγε ζώα πουλιά και ανθρώπους, είναι αυτή η οποία λόγο της εγκατάλειψης μας προσπαθεί και καταφέρνει να βγάζει το πόσιμο νερό της από άλλες διόδους διαφυγής.
Είναι καιρός πλέον να συνειδητοποιήσουμε ότι όλοι εμείς, όλοι εσείς οι νεότεροι θα πρέπει να σκύψουμε και να αγκαλιάσουμε την γη που μας γέννησε, την γη που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας.
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση του κειμένου.
Η ανάρτηση στο Facebook :