Ο ΜΥΛΟΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗΚΕ ΣΕ ΠΥΡΓΟ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΛΑΣΜΑΤΑ ΣΕ ΚΑΣΤΡΟ
Οι άγνωστοι Πύργοι και τα Κάστρα του Παρθενίου εκπέμπουν S.O.S !
Ίσως τελικά αυτός ο ιστορικός τόπος των πολιτισμένων προγονών μας θα έπρεπε να είχε διοικηθεί και να διαπαιδαγωγηθεί από διαφορετικούς ανθρώπους. Από ανθρώπους που θα είχαν βαθιά μέσα στην ψυχή τους την ιστορική συνείδηση για το πια χώματα πατάμε και σε πιο ιστορικό τόπο διαβιούμε .
Η ιστορία μας έχει γίνει ένας σωρός από χαλάσματα, διασκορπισμένες πέτρες ερειπίων, στάχτες και μάρμαρα, κοπριές και σκόπιμες καταστροφές από χέρια ανθρώπων μοχθηρών και ανικάνων που κατέστρεφαν για να εδραιώσουν τις απόψεις τους επί γης .
Ίσως βγάζω μια από τις τελευταίες κραυγές αγωνίας πριν την ριζική εξαφάνιση τους. Πύργοι, κάστρα, και αρχαία κτίσματα, σκοπίμως καταστρέφονται για να περάσει η ιστορία αυτού του τόπου σε αλλά χέρια και σε αλλά ιδεολογήματα.
Γνωστοί και άγνωστοι διαχειρίζονται την ιστορική πορεία αυτού του πανέμορφου τόπου.
Και για να μην μακρηγορώ αναφέρομαι στο τρίγωνο Αρχάγγελος -Κάστρο Σελήνης- Μύλος.
Κατά καιρούς ντρέπομαι όταν διαβάζω και ακούω για τόπους και τοπωνύμια που έχουν χαθεί στο διάβα του χρόνου σκοπίμως και μη σε αυτόν τόπο.
Για τόπους και τοπωνύμια που οι συντακτικές και ετυμολογικές ρίζες τους κρύβουν μυστικά και ιστορικούς προσδιορισμούς, λέξεις που κρύβουν θησαυρούς στην φαρέτρα τους.
Ονόματα που για πρώτη φορά διαβάζω από χάρτες παλιούς και ακούω από φίλους βοσκούς, να τα προφέρουν πάντα με την ιδιάζουσα προφορά τους…. Αζανιές. Φαράδο (νησιά )- Θυμάρι-Κέραμοι- Μύλος-Σκρίνιά- Σελήνη- Θεριολίβανα- Μαύρες- Πνιγμένες, και τόσα άλλα μέσα σε ένα ιστορικό διευρυμένο γεωγραφικό τρίγωνο.
Τοπωνύμια ελληνικά και ξένα, με άγνωστες ρίζες, με άγνωστα νοήματα και έννοιες που αναζητώ εδώ και δέκα χρόνια.
Έχω την αμυδρά εντύπωση ότι οι μόνοι που περιφέρονται γύρω από αυτούς τους ιστορικούς τόπους, είναι οι απλοϊκοί βοσκοί μας και οι διάφορες καλοκαιρινές φιγούρες που εμφανίζονται κατά καιρούς κρατώντας στα χέρια τους περίεργα μπαστουνιά και χάρτες της περιοχής.
Είπαμε να κάνουμε ταξίδια με φίλους στον χρόνο και στον τόπο. Μια ομάδα μαζί και μόνοι, με φωτογράφο, αρχαιολόγο, μεταφραστή, φιλόλογο…., με ανθρώπους ανιδιοτελείς που συμπορεύθηκαν στο ατέλειωτο ταξίδι αυτής της όμορφης αναζήτησης.
Έτσι σήμερα αποφάσισα και εγώ να μοιραστώ μαζί σας μερικά από αυτά που είδαμε και εντοπίσαμε αυτό το καλοκαίρι που δυστυχώς σιγά σιγά και αυτό μας αποχαιρετά.
Βρήκαμε και εντοπίσαμε τα χαλάσματα των δυο ξεχασμένων πύργων στο κάτ’ αντίκρυ άκρο του κάστρου της θεάς Σελήνης ( F. Piacenza ), εκεί που το άπλετο φως διαχέεται στο άπειρο ! Πύργοι και σκοπιές που ενημέρωναν για την άφιξη από θάλασσά πλοίων φίλων και εχθρών .
Βρήκαμε άσπρα πελεκητά μάρμαρα κατά γης, και ως οφείλαμε τα παραδώσαμε κατόπιν συνεννόησής με την αρχαιολογική υπηρεσία στο Αρχαιολογικό μουσείο της Λέρου .
Είδαμε και φωτογραφήσαμε Ελληνικά, ρωμαϊκά και βυζαντινά κτίσματα, σε μάντρες και τόπους αφύλακτους…. Είδαμε την κατάντια αυτού του τόπου, μυρίσαμε την αδιαφορία, εισπράξαμε την θλίψη και την κακομοιριά, εισπνεύσαμε όμως και την ελπίδα ότι κάποτε όλα αυτά θα καταμετρηθούν θα αξιολογηθούν και θα φωτιστούν για να τα αφήσουμε ως παρακαταθήκη πληροφοριών και μόνο στις επόμενες γενιές.
Ανεβήκαμε στις κορφές των βουνών, ακούσαμε και καταλάβαμε τους τρόπους που αμυνόντουσαν και επικοινωνούσαν οι Ίωνες, οι Ρωμαίοι, οι Ιωαννίτες ιππότες, οι Τούρκοι και πολύ αργότερα οι Ιταλοί που ήρθαν και αυτοί κατοικοεδρεύοντας σε αυτόν τον τόπο.
Έτσι εφέτος όλοι εμείς, όλοι εσείς κλείσαμε ένα κύκλο !
Καταφέραμε να αποκρυπτογραφήσουμε πολλά από αυτά που οι παλαιότεροι από εμάς ταξιδευτές, είδαν και κατέγραψαν σε χάρτες και βιβλία άγνωστα σε όλους μας.