Αρχική Ιστορία Λέρου ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ I. ΧΑΤΖΗΛΑΡΗΣ : Η Ιστορία της νήσου Λέρου επ.4 Πλοφούτης

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ I. ΧΑΤΖΗΛΑΡΗΣ : Η Ιστορία της νήσου Λέρου επ.4 Πλοφούτης

από 12nisospress
278 προβολές

Η Ιστορία της Νήσου Λέρου Επ4 Πλοφούτης-The History of the Island of Leros ep4 Plofoutis

with English subtitles Video Editing-Presentation: Eleftherios J. Chatzilaris-Leros 2020

PLOFOUTIS or PLOUFOUTIS

The rich vegetation is due to the name of this location, as well as the bay there. The ancient name was Polyfytis(a place with great vegetation). In the Byzantine years, the name Polyphyteemerged (due to the Attic pronunciation of the letter u) and now it is called Ploufoutis or else Plofoutis.

During the Byzantine times, Ploufoutis was a large settlement, because foundations of large buildings and ancient stone wells were often discovered. Near the sea there were the ruins of a large Byzantine church and a mosaic of infinite beauty. None of them exist today.

To the west of the church there was a cemetery with about twenty graves bearing Crosses, and there were skeletons whose direction, at the burial, was from West to East. The bones of the skeletons were loose and fragile and triggered the curiosity and admiration of the workers who carried out the exhumation, because, as they themselves testify, the skulls were at least twice the size of the normal ones, and the bones of the arms and thighs were much longer and thicker than normal.

Unfortunately, the workers, in their panic over the spectacle, threw the bones of the dead into a well. In a survey conducted after years in the well, some pieces of skull, arm and thigh bones were found, the size and thickness of which proved the testimony of the workers. It was impossible to determine precisely the date of death and the race to which these colossal skeletons belonged.

They probably belonged to the Crusaders, a Teutonic tribe of Crusaders, who defended the island from pirate raids during the Frankish occupation. Such colossal skeletons were found elsewhere on the island. The ancient writer Flegion Tralianos, a contemporary of Emperor Andrianus (2nd century AD), confirms in his writings that such oversized bones were found in many islands and in Rhodes.

ΠΛΟΦΟΥΤΗΣ ή ΠΛΟΥΦΟΥΤΗΣ

Στην πλούσια βλάστηση οφείλεται το όνομά της τοποθεσίας αυτής, καθώς και του κόλπου που υπάρχει εκεί. Η αρχική ονομασία ήταν Πολυφύτης.

Στα Βυζαντινά χρόνια προέκυψε, το όνομα Πολυφoύτης (λόγω της αττικής προφοράς του γράμματος υ) και κατόπιν το τωρινό, παραφθαρμένο, Πλουφούτης ή αλλιώς Πλοφούτης. Ο Πλοφούτης, κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, υπήρξε σπουδαίος συνοικισμός, διότι συχνά ανακαλύπτονται θεμέλια μεγάλων οικοδομημάτων καθώς και πηγάδια αρχαία λιθόκτιστα. Κοντά στη θάλασσα υπήρχαν τα ερείπια μεγάλης βυζαντινής εκκλησίας καθώς και επιδάφιο ψηφιδωτό απείρου κάλλους. Τίποτα από αυτά δεν υπάρχει σήμερα.

Δυτικά της εκκλησίας υπήρχε νεκροταφείο με περίπου είκοσι τάφους, οι οποίοι έφεραν Σταυρούς, και μέσα υπήρχαν σκελετοί των οποίων η κατεύθυνση, κατά την ταφή, ήταν από την Δύση προς την Ανατολή.

Τα οστά των σκελετών ήταν σαθρά και εύθραυστα και κίνησαν την περιέργεια και των θαυμασμό των εργατών, οι οποίοι πραγματοποιούσαν την εκταφή, διότι όπως μαρτυρούν οι ίδιοι, τα μεν κρανία είχαν το διπλάσιο τουλάχιστον μέγεθος από τα κανονικά, τα δε οστά από τους βραχίονες και τους μηρούς ήταν πολύ μακρύτερα και πιο χοντρά από τα φυσιολογικά. Δυστυχώς οι εργάτες, στον πανικό τους από το θέαμα, έριξαν τα οστά σε ένα πηγάδι.

Σε έρευνα που έγινε μετά από χρόνια, στο πηγάδι, βρέθηκαν μερικά κομμάτια από οστά κρανίων, βραχιόνων και μηρών, το μέγεθος και το πάχος των οποίων αποδείκνυε τις μαρτυρίες των εργατών. Ήταν αδύνατον να προσδιοριστεί ακριβώς η χρονολογία θανάτου και η φυλή στην οποία ανήκαν οι κολοσσιαίοι εκείνοι σκελετοί. Πιθανόν, να ανήκαν σε Φράγκους Σταυροφόρους, τευτονικής φυλής, οι οποίοι υπερασπίζονταν το νησί από πειρατικές επιδρομές την εποχή της Φραγκοκρατίας.

Τέτοιοι κολοσσιαίοι σκελετοί βρέθηκαν και σε άλλες περιοχές του νησιού. Ο αρχαίος συγγραφέας Φλέγων ο Τραλλιανός, σύγχρονος του αυτοκράτορα Ανδριανού (β’ μ.Χ. αιώνα) επιβεβαιώνει στο σύγγραμμά του ότι σε πολλά νησιά και στη Ρόδο βρέθηκαν τέτοια υπερμεγέθη οστά.

Διαβάστε επίσης

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Υποθέτουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε αν το επιθυμείτε. Αποδοχή Όροι & Προϋποθέσεις Χρήσης

Όροι & Προϋποθέσεις